Parafia św. Bartłomieja w Głogówku

Ks. Albert Willimsky ur. 28 grudnia 1890 r. w Głogówku (Oberglogau), zmarł w 1940 r. w obozie koncentracyjnym KL Sachsenchausen. Był księdzem rzymskokatolickim, przeciwnikiem nazizmu. Za nieugiętą krytykę nazizmu i obronę godności maltretowanych polskich robotników przymusowych zamęczony w niemieckim obozie koncentracyjnym.

Zobacz zdjęcia z Msza w 80. rocznicę męczeńskiej śmierci Ks. Alberta Willimskyego

Po ukończeniu matury w Paczkowie rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie I wojny światowej zawiesił studia, zostając sanitariuszem, a następnie radiotelegrafistą.

Po święceniach kapłańskich, które przyjął 22 czerwca 1919 w katedrze wrocławskiej, został wikarym w parafii pw. Świętej Trójcy w Bytomiu (7 sierpnia 1919 r.). W latach 1922-1924 był duszpasterzem w parafii Najświętszej Maryi Panny w berlińskiej dzielnicy Kreuzberg. Od 25 października 1925 kuratus w Bartha. Ostsee (pow. Pomorze Przednie - Rugia). W grudnia 1926 r. otrzymał nominację jako kuratus do miejscowości Friesack (Mark) pow. Havelland w Brandenburgii. 13 sierpnia 1930 r. bullą Pastoralis officii nostri erygowano Diecezję Berlińską, która swoim terytorium miała objąć ziemie historycznych diecezji: Havelberg, Brandenburg, Kamień Pomorski i Lubusz. Tym samym miejscowość Friesack jak i wiele innych z diecezji wrocławskiej znalazła się w diecezji berlińskiej.

W 1933 będąc duchownym we Friesacku w powiecie Havelland, zwrócił uwagę swoją otwartą krytyką wobec rodzącego się nazizmu. Z powodu konfliktu z lokalnymi władzami na tym tle musiał w marcu 1935 opuścić tę parafię i przenieść się do Gransee, gdzie duszpasterzował od 1935 do 1939 roku. Głogówek ostatni raz odwiedził 13 lipca 1938 roku. Został aresztowany przez Gestapo raz pierwszy 1 października 1938 r. po z powodu biernego oporu wobec nazizmu i dalszej jego krytyki. Został zwolniony 1 maja 1939 r. z aresztu śledczego, aby zaraz zostać ponownie aresztowany. Niecałe dwa tygodnie później znalazł się na wolności. Aby usunąć go z terenu działania poczdamskiej placówki Gestapo, biskup przeniósł go na północ diecezji.

19 lipca 1939 r. ks. Willimsky podjął obowiązki duszpasterskie w kuracji św. Piotra i Pawła w Podjuchach - w prawobrzeżnej dzielnicy Szczecina. Krytyka nazizmu i obrona skrzywdzonych spowodowała, że ks. Willimsky został ponownie aresztowany po denuncjacji w styczniu 1940 i osadzony w obozie koncentracyjnym KL Sachsenhausen w Oranienburgu.

Zmarł tam 22 lutego 1940 r. (według informacji zarządu obozu - na zapalenie płuc).  Był pierwszym kapłanem diecezji berlińskiej, który zginął w nazistowskim obozie koncentracyjnym.